Hüzünleri pul yapıp, işlerim kaftanıma tanelerini..Işıltısı evrendeki yıldızlar misali,
İşleyene sor, işlemek ne zor..
Kaftan sırtımda yük mü, mertebe mi ?
Taşıyana sor, anlamak ne zor..
Büyüklüğü kadar yere sürünür,
Yürürken tutmasını bil çamura bürünür,
Yüreğinin atışını göğsüne, yaşını sildiğin bileğine,
cesareti isyanına mühür, alev gözlerine,
gururunu, saklar dik yakanda üşüdüğünde..
Değerini bilmez cahil, şuursuz ancak kaftana yürür !
Yine kuşanmasını bilen yiğit, ancak içindeki beni görür..
11.01.10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder